Jak optyka to tylko z najwyższej półki. Jak gwarancja to tylko dożywotnia no chyba że ja zgubisz lub Ci ukradną czego Ci nie życzymy.

 Zdecydowaliśmy się na optykę amerykańskiej firmy Vortex która naszym zdaniem jest jedna z najlepszych na świecie. Znajdziesz tutaj optykę do strzelań z zasiadki czy w biegu.

Wybierając lunetę kieruj się następującymi zasadami.

Większość strzelców przy polowaniach na zwierzynę grubą do dystansu 200 m najlepsze wyniki osiąga z powiększenia 6 x, ale albo zapomniała już o tym albo nie zdaje sobie z tego sprawy. Duże powiększenia nie są potrzebne. Wiadomym również jest że nie wrócą już przestarzałe „4” a z drugiej strony tendencja wzrostu powiększeń powinna się zatrzymać 7-8x

Jeśli ktoś chce używać dużych powiększeń 12x i więcej to maja one zastosowanie do strzelań tarczowych gdzie pierwszoplanową rolę odgrywa skupienie lub do strzelań długodystansowych ewentualnie przy polowaniach w górach lub na lisy.

Niestabilne pozycje strzeleckie w połączeniu z dużymi powiększeniami sprzyjają pudłowaniu. Pamiętajmy że nawet puls a nie mówiąc o oddechu utrudnia ustawienie krzyża w celu. Profesjonaliści używają powiększeń 10 - 12x, również podczas strzelań prowadzonych na średnich dystansach.

Z praktyki wynika że zupełnie wystarczającą kombinacją jest celownik  3 – 9 x lub ostatecznie 2,5 – 10 x.

Niektórzy unikają celowników optycznych o stałym powiększeniu. Mają one jednak sporo plusów – są tańsze a przede wszystkim dają bardziej ostry, kontrastowy obraz i jaśniejszy obraz co ma duże znaczenie podczas strzelań o zmierzchu lub o świcie. Ponadto optyka nie rozprasza strzelca bowiem nie traci on czasu na zmiany powiększenia i nie „kombinuje” a luneta nim „nie rządzi”.

Odpowiedz sobie sam ile razy straciłeś niepowtarzalną okazję do oddania strzału z powodu zbędnego regulowania powiększenia lunety?

Kolejnym zagadnieniem jest montaż celowników na broni. Procedura ta wymaga stosowania montaży wysokiej klasy – nie oszczędzajmy w tym wypadku bo słaby i źle dobrany montaż wpływa niekorzystnie na celność np.: zbyt wysokie osadzenie optyki pogarsza balistykę.

Powiększenie to nie wszystko – musimy pamiętać o właściwym doborze siatki do rodzaju polowań. Przez siedemdziesiąt lat standardem była popularna „1” czyli trzy groty, obecnie coraz częściej jest wybierany krzyż „4” składający się z utworzonego przez nitki krzyża, pogrubionego dodatkowo belkami poziomymi i dolną pionową. Uważa go się za bardziej uniwersalny i precyzyjny, także przy strzelaniu do mniejszych celów. Wybierany jest do strzelań od zmierzchu do świtu, gdyż belki są dobrze widoczne przy złym oświetleniu

Przydatny jest również do strzelań dynamicznych, gdyż nić krzyża nie przesłania pola widzenia od góry.

Polując głównie na dziki to krzyż „1” w zupełności wystarczy. Z informacji zebranych od myśliwych przy polowaniu na silną zwierzynę należy używać lunety gdzie nici horyzontalne powinny być na tyle grube, by można było je rozpoznać na tle ciemnej sierści. Dolna belka znaku celowniczego powinna być stosunkowo szeroka. Odgrywa to kardynalną rolę podczas strzelania w warunkach ograniczonej widoczności (gdy nie mamy podświetlonego krzyża).

Celownik powinien być wyposażony w szeroki zakres regulacji jasności podświetlenia. Kolor podświetlenia powinien być zielony. Myśliwy powinien dobrać siatkę indywidualnie dla siebie. Ci którzy są czynnymi wojskowymi czy sportowcami wybierają siatki typu „militarnego” - mildot-y. Radzimy by wybierać siatki, które dadzą nam możliwość oceny odległości do obiektu (np. nr 1 , 4, 8, Mil - dot czy paraboliczna Dragunow).
Preferowane są centralne siatki celownicze gdyż niecentralny krzyż powoduje u strzelca poczucie dyskomfortu. Regulacja krzyża celowniczego musi być bardzo precyzyjna a jeden „klik” musi co najmniej odpowiadać zmianie położenia STP o nie więcej niż 1 cm na 100 metrów.

Przy polowaniach na lisy musimy mieć lunetę z jeszcze większą dokładnością regulacji krzyża.

Przy zakupie celownik optyczny należy obowiązkowo sprawdzić na obecność błędu paralaksy. Obecnie typowe celowniki myśliwskie mają usunięty błąd dla dystansu 100m. Tym niemniej to najlepiej sztywno go umocować na podstawie celowniczej a następnie spojrzeć na cel znajdujący się na 100m. Odchylamy głowę lewo-prawo i jeśli nastąpi na tym dystansie pozorny ruch obiektu względem środka źrenicy wyjściowej lunety to powinno się ją wymienić na inną. Z takiej lunety da się celnie strzelać. Dokonując tego sprawdzenia celujące oko myśliwego musi dokładnie pokrywać się ze środkiem źrenicy wyjściowej lunety.

Parametry i wymiary lunety celowniczej muszą być dopasowane do broni, na której będzie osadzona. Jeżeli posiadamy bardzo lekki sztucer typu „ultra light” do podchodu, nie ma sensu osadzanie lunety 3 – 12 x 56. Do takiej broni są przeznaczone celowniki typu 1,5 – 6 x 42 czy 3 - 9 x 42. Z kolei varmint będzie się marnował z celownikiem o stałym powiększeniu równym 7x.

Przy strzelaniu na krótkie dystanse warto zwrócić uwagę na kolimatory red dot.
Tego typu celowniki mają istotną przewagę nad typowymi celownikami optycznymi bowiem przy odchyleniach oka od centrum celownika świecąca kropka stoi na celu, a ostrość i jakość widzenia celu nie zmieniają się. Tak samo kolimator zachowuje się przy zbliżaniu i oddalaniu oka od celownika. Kolimator przyspiesza możliwość oddania celnego strzału. Już unosząc broń do oka widzimy przez kolimator różnice między linią celowania, a położeniem celu i możemy wnosić poprawki. Ponadto po oddaniu pierwszego strzału, gdy odrzut zakłóca celowanie, możemy oddać kolejny znacznie szybciej. Strzelec przy pomocy kolimatora ma możliwość śledzenia celu obuocznie i widzi zarówno otoczenie i cel w jednej skali. Cel nie traci się z pola widzenia podczas strzału, widać reakcję zwierzyny na kule czy miejsce trafienia pocisku przy pudle.

Wyniki polowań zależą obecnie bardziej od klasy optyki niż jakości sztucera. O tej prawdzie wielu nie chce pamiętać.

Ponadto pamiętaj:

o technice strzelania w trudnych warunkach terenowych i atmosferycznych.
Strzelanie przy silnym wietrze bocznym, w górach, pod kątem, w niskich lub wysokich temperaturach, podczas padającego deszczu czy śniegu podlega swoistym, żelaznym regułom. Aby skutecznie polować w każdych warunkach, trzeba wpierw poznać teoretycznie prawidła i techniki rządzące takimi strzelaniami. Jest to swoista „wyższa szkoła strzelecka” ale zdobyta wiedza zawsze przełoży się bezpośrednio na wynik polowań. Bez umiejętności wyliczenia poprawek na ruch celu, wiatr boczny czy warunki klimatyczne nie jesteśmy w stanie skutecznie polować, zwłaszcza na dystansach przekraczających 100 metrów.